Dolmuşa bindim bugün ben. Boş olan yere oturdum.gitti dolmuş.. biraz daha..
2 tane kız bindi.. biri 10 diğeri 7 yaşlarnda.. varsak tarafında olmalılar. fizikten böyle düşündüm.
önce birini ve t-shirt ünü gördüm. eski haldeydi , tasarımcılarını düşündüm böyle t-shirtleri tasarlayıyorlar da hoşlarına mı gidiyor acaba diye.. sonra kardeşini gördüm.. altın rengi küpesi vardı.. ikisinin de saçları kısa , yüksek olasılıkla annesi tarafından kesilmiş bakımsız saçları..
belki annesi yok.
bunu beğeniyor mu gerçekten diye düşündüm küpe hakkında, sonra bizimkileri...
"bizimkiler" , benimseyemediğim moda ikonu dostlar. evet.
takarlar mı böyle küpe dedm.. yok artık.
sonra babaları geldi arkalarından , babasını gördüğümde kaynar sular aktı kafamdan.
gözlerm dolu dolu oldu utandım kendimden.. çok utandım
saçları darmadağın , gelişigüzel kesilmiş.. bıyıkları düzensiz.. bakışı ve yüz hatlarının toprağı anımsattığı..
keder hissettiren bir baba gördüm..
belki kızlara bakmakla mükellef olan bir dayı , amca
. ağladım birden. utanç , kendime acıdım.
özür dileyip indim dolmuştan , anlamsız bakışlar eşliğinde.